User description

© تمامی حقوق این سایت متعلق بهمرکز تحقیقات عوامل اجتماعی موثر بر سلامت، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی، درمانی شهید بهشتی می باشد. مراحل پیشرفت زبانی نوزادان آگاهی از روند صحبت کردن کودکان و طبیعی یا غیر طبیعی بودن این مسئله به والدین کمک می کند مشکلات گفتاری کودک خود را زودتر تشخیص دهند. این کمک ها شامل آموزش برای کمک به ایجاد تعاملات مثبت درخانواده و مهارت های درمان بیماری و گاهی نیز تجویزدارومی باشد. پزشک اغلب باید به گزارش‌های والدین، معلمان و سایر بزرگسالان استناد کند، چون کودکان معمولا در توضیح مشکلات یا درک علائم خود مشکل دارند. تمام کودکان گاهی نافرمان و بدخلق می‌شوند، خصوصا اگر خسته، ناراحت یا کلافه باشند.وقتی او عصبانی می‌شد، من مجبور بودم به او عشق و محبت ببخشم. همچنین وقتی او عصبی می‌شود باید حضور داشته باشم تا مانع از این شوم که به خودش یا افراد دیگر آسیب برساند. هر چند در پایان، من برای هر دو دخترم به دنبال یک روش درمانی بودم. که این درمان شامل آموزش برای من باشد تا یاد بگیرم، که در مورد رفع نیازهای منحصر به فرد دو دخترم چگونه عمل کنم.کتاب بیش فعالی و نقص توجه: اختلال سلوک و اختلال نافرمانی مقابله جویانهوالدین همچنین می توانند با تلاش خود به فرزندشان کمک کنند تا بهتر با ODD کنار بیاید. والدینی که فرزندان خود را قبول ندارند، آنها را تایید نمی کنند، به آنها محبت نمی کنند، درکشان نمی کنند و مسائل را برایشان توضیح نمی دهند و بدون هیچ توضیحی آنها را تنبیه می کنند، در بروز مشکل ODD نقش اساسی دارد. پ) رفتارها منحصرا در جریان یک اختلال خلقی، سایکوز، مصرف مواد، افسردگی یا اختلال دو قطبی روی نمی دهند.توکوفوبیا چیست و چه علائمی دارد؟آموزش والدین برای برخورد صحیح با فرزندان بصورت فردی یا گروهی و خانواده درمانی انجام می شود. در خانواده درمانی، درمانگر با والدین و کودک بطور همزمان کار می کند و به همین خاطر کارایی و اثربخشی آن بیشتر است. وقتی اختلال نافرمانی مقابله جویانه در جریان اختلال سلوک، اسکیزوفرنی یا اختلال خلق ظاهر شود، نباید تشخیص اختلال نافرمانی گذاشته شود. دارو ممکن است در کنترل برخی از علائم ناراحت‌کننده‌تر اختلال نافرمانی مقابله‌جویانه و همچنین علائم مربوط به بیماری‌های همزمانی مانند کم‌توجهی-بیش‌فعالی، اضطراب و اختلالات خلقی مفید باشد. این کودکان به دلیل رفتارهای پرخاشگرانه خود، مقاومت و بحث کردن با دیگران و اصرار بر حل مشکلات خودشان بدون نیاز به کمک دیگران، کم کم به افرادی منزوی تبدیل میشوند.البته لازم به ذکر است وقوع رفتارهای منفی گرایانه در مرحله ی مشخصی از رشد در کودک یعنی در دو سالگی و تا حدی در نوجوانی طبیعی است و بیانگر تلاش وی برای کسب استقلال و هویت مستقل می باشد. اما در صورتیکه شدت این رفتارها بیشتر حد مورد انتظار بوده و موجب نارضایتی بزرگتر ها و تخریب عملکرد کودک گردد، نوعی اختلال محسوب خواهد شد. به عنوان مثال، یک غریبه می‌آید و از یک دختر 13 ساله سؤال می‌کند، "هی، شما به مدرسه آن طرف نمی‌روید؟" این یک سؤال تفحصی است که کودک نباید به آن پاسخ دهد بلکه باید در اسرع وقت فرار کند.اگر فکر می‌کنید کودک شما به این اختلال مبتلاست، سعی کنید با متخصص اطفال، روان‌پزشک یا روان‌شناس مشورت کنید. احتمالا متخصص با شما درباره برنامه درمان سلامت ذهنی کودک گفت‌وگو خواهد کرد. داشتن برنامه الزاما به این معنی نیست که کودک مشکل جدی دارد. قدم بعدی این است که با همکاری متخصصان سلامت یک برنامه مدیریت رفتاری تهیه کنید که کنترل رفتاری را هم برای شما و هم کودک آسان‌تر می‌کند.به عنوان مثلا “آدامس بادکنکی” کلمه ای است که زمانی که از کودک می خواهید کار خود را متوقف کند و یا زمانی که کودک میخواهد احساسات خود را عنوان کند استفاده کنید. بین والدین در زمینه تربیت کودک باید اتفاق نظر وجود داشته باشد و رفتار والدین باید الگویی برای کودک به شمار برود. رفتارها منحصرا در جریان یک اختلال خلقی، سایکوز، مصرف مواد، افسردگی یا اختلال دوقطبی روی نمی دهند.کودکانی که از اختلال نافرمانی مقابله‌جویانه رنج می‌برند، ممکن است به خاطر مهارت‌های اجتماعی ضعیف و رفتار پرخاشگرانه و آزاردهنده خود توسط همکلاسی‌ها و همسالان خود طرد شوند. در صورت عدم درمان، کودکی که از اختلال نافرمانی مقابله‌جویانه رنج می‌برد، شانس بیشتری برای ابتلا به یک اختلال رفتاری حادتر به نام اختلال سلوک خواهد داشت. ‌جویانه و ضدیت با قدرت در کودکان-به ویژه آنهایی که در «دوران لجبازی» و اوایل نوجوانی هستند-چندان غیر معمول نیست. آنها ممکن است مخالفت خود را با بحث، نافرمانی، یا جواب دادن به بزرگسالان، از جمله والدین یا معلمان خود ابراز کنند.چهارمین ویرایش راهنمای تشخیصی و آماری (DSM-IV-TR) (که DSM-5 اکنون جایگزین آن شده است) بیان کرده که کودک میبایست چهار مورد از هشت نشانه و علامت این اختلال را نشان دهد تا به آستانه تشخیصی برای اختلال نافرمانی مقابله جویانه را برسد. کودکان مبتلا به اختلال نافرمانی مقابله ای ممکن است درخانه با پدر و مادر و برادران و خواهران، در مدرسه با معلمان، در محل کار با سرپرستان وسایرافراد مشکل داشته باشند و برای حفظ دوستان و ایجاد روابط تلاش نمی کنند. آنها با تحکم با بزرگترها بحث و جدل شدید به راه می‌اندازند. این کودکان در زمان خشم و ناراحتی از واژه‌های توهین‌آمیز استفاده می‌کنند.نافرمانی مقابله ای اختلالی است که در راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی در دسته اختلالات کنترل تکانه قرار دارد. در این اختلال کودکان به طور دائم خشمگین می‌شوند و پرخاشگری نشان می‌دهند. عمدا کارهایی را انجام می‌دهند که باعث آزار و اذیت دیگران شود و یا آن‌ها را تحریک می‌کنند تا عصبانی شوند.با تداوم این اختلال در دوره نوجوان، فرد دچار تعارض و اختلاف زیاد با دیگران، اشکال در بخشیدن دیگران و تنهایی می شود. احتمال ابتلا به افسردگی و سوءمصرف مواد مخدر نیز در این افراد بیشتر است. فراموش نکنید که فرزندتان نیاز دارد بداند که برای شما مهم است. یکی از بهترین راه های انتقال این پیام آن است که زمانی را در کنارش صرف کنید و کاری انجام دهید که او از آن لذت می برد. در صورتی که به وجود علائم فوق در فرزندتان مشکوک هستید، با روانشناس یا مشاور کودک در این مورد صحبت کنید.رفتار خودتان باید الگوی فرزندتان باشد پس طوری رفتار کنید که انتظار دارید او رفتار کند. پرسشنامه را می توانید در رایانه شخصی و یا تلفن همراه هوشمند خود در رابطه با فرزند خود پاسخ دهید. دستورهای متناقض والدین در شیوه تربیت فرزند، یکی از علل ODD است.اختلال نافرمانی مقابله ای از جمله اختلالات کنترل تکانه است که کودکان مبتلا اغلب الگوی رفتار منفی گرایانه، خصمانه و نافرمان را حداقل به مدت شش ماه از خود بروز می‌دهند. همچنین کودک خصوصیات کینه جویی، خلق زودرنج و رفتارهای سرکشانه را حداقل در تعامل با یکی از افراد غیر خانواده نمایش می‌دهد. این اختلال معمولا بین 8 تا 12 سالگی نمایان می‌شود و عوامل مختلفی از جمله ژنتیک، محیط و تربیت نقش عمده‌ای در این اختلال ایفا می‌کنند. با این حال با توجه به اینکه این کودکان در آینده به عنوان فردی بزهکار شناسایی شده و با ترک تحصیل و مشکلات اجتماعی مواجهه می‌شوند؛ اهمیت درمان و توجه به آنان بسیار زیاد است. در این راه مشاوره کودک می‌تواند به شما در درمان هرچه سریع‌تر و آشنایی با نشانه‌ها یاری رسان باشد. به طور معمول، این اختلال در یک کودک بر اساس شواهد گفته شده از سمت والدین یا سرپرستانشان تشخیص داده می‌شود.خانواده درمانی ممکن است برای بهبود تعاملات و ارتباطات بین اعضای خانواده بکار گرفته شود. برای تشخیص نشانه های ODD از لجبازی عادی کودکان یا نوجوانان، متخصصین بر یک سابقه ی با جزئیات از رفتارها در شرایط گوناگون تکیه می کنند. برای لجبازی کودکان ۳ تا ۴ ساله (زیر ۵ سال)، این رفتار باید در اغلب روزها تکرار شود؛ برای کودکان ۵ سال یا بزرگتر؛ باید در طول شش ماه حداقل یک بار در هفته اتفاق بیافتد. گروهی از روانشناسان علت این اختلال را در خانواده و تربیت بیش از حد سخت گیرانه و ضد و نقیض دار آنها میدانند و گروهی دیگر ناشی از آن میدانند که کودکان میخواهند تا رفتار والدین خود را تقلید کنند. این اختلال در کودکانی که مسئولیت تربیت آن چندین بار بر عهده افراد مختلف قرار گرفته است، بیشتر دیده میشود. به نظر میرسد عوامل ژنتیکی نیز در این بیماری نقش مهمی دارند.با کودک بحث و دعوا نکنید و سعی نکنید نظر خود را به او تحمیل کنید. ـ معمولاً دیگران را برای اشتباهات و سوءرفتارش سرزنش می‌کند. حقوق مادی و معنوی اين پايگاه متعلق به مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی است و نشر غیرمجاز محتوای آن پیگرد قانونی دارد. پیوسته در تلاش هستند که با رفتار خود دیگران به ویژه بزرگسالان را اذیت و ناراحت کنند.این دسته از کودکان معمولا در مقابل والدین و حرف‌هایشان پرخاشگرانه عمل می‌کنند و سعی در نافرمانی از دستورات والدین دارند. رفتار کودکان دارای این نوع اختلال در فضای حاکم بر خانواده نیز تاثیرگذار است. در بسیاری از موارد باعث کلافگی و خستگی والدین می‌شود، خصوصا اگر والدین آموزش و مهارت لازم برای برخورد با این دسته از کودکان را نداشته باشند. معمولاً با مسئولان و بالا دستان ( در مورد کودکان و نوجوانان مبتلا به این اختلال، معمولاً با بزرگسالان ) جر و بحث می کند. در طول یک دوره حداقل شش ماهه، بسیار منفی گرا ، دارای رفتار خصمانه، دمدمی مزاج و نسبت به مراجع قدرت نافرمان هستند. که در مقایسه با سایر همسالان فراتر از حد انتظار می باشد،برای خطاها و اشتباه های خود، دیگران را سرزنش می کنند و گفت و گو را با ناسزا خاتمه می دهند.این رفتارها باعث اختلال و آسیب قابل توجهی به خانواده، فعالیت های اجتماعی، مدرسه و محل کار می شود. طبیعی است که امیدوار باشید اختلال ODD کودک خوب شود، اما این اختلال خودبه‌خود برطرف نخواهد شد. این به کودک کمک می‌کند تا مهارت‌های مورد نیاز خود را بهبود بخشد و دوست پیدا کند و آن‌ها را نگه دارد، بعدها در زندگی کار پیدا کند و ‌آن‌را حفظ کند و بتواند یک شبکه حمایتی برقرار سازد. من دکتر آرش هیربد دوره پزشکی عمومی را در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان و تخصص روانپزشکی را در دانشگاه شهید بهشتی گذراندم. در بیمارستان آتیه به عنوان روانپزشک و مسئول دفتر سلامت روان مشغول به کار هستم.درمان همان اندازه که برای کودکانم انجام می‌شد، برای من نیز برقرار بود. همچنین روش‌های جدید برای ارتباط و راهنمایی آن‌ها به من آموزش داد. با این راهکارها و روند درمانی که داشتیم، هر دو دختر من شکوفا شدند. والدین باید توجه کنند که مجبور نیستند، تربیت یا اصلاح کودک خود را به تنهایی انجام دهند. بلکه می‌توانند از روش‌های دیگری مثل مشاور کمک بگیرند و امیدوار باشند که مشکلات حل می‌شود.در این مجله به آخرین اطلاعات علمی و به روز دنیا در حوزه کودک و نوجوان دسترسی خواهید داشت. به نوعی، کودکانی که دروغ می‌گویند در واقع مهارت‌های خوبی دارند. می‌دانم که این حرف‌ها عجیب هستند، بنابراین اجازه دهید توضیح دهم. کودکانی که واقعاً در دروغگویی خوب هستند، از توانایی فکری کافی برای قانع کردن دیگران برخوردار هستند. آن‌ها همچنین توانایی این را دارند که نگاهی رو به جلو داشته باشند و درک کنند که اگر حقیقت را بگویند چه خواهد شد و از این رو از صادق بودن خودداری می‌کنند.اما رویکردهای خاصی وجود دارند که می توانند به جلوگیری از ایجاد این اختلال کمک کنند. کودکان جوان به کمک برنامه های مداخله ای زودهنگام که مهارت های اجتماعی و نحوه برخورد با خشم را به آن ها آموزش می دهند، می توانند رفتارهای خود را کنترل کنند. اغلب کودکان سالم وقتی خسته، گرسنه یا ناراحت هستند این رفتارها را از خود نشان می دهند. اما در کودکان و نوجوانان مبتلا به ODD، این علائم بیشتر اتفاق می افتد. این رفتارها، در یادگیری و وضعیت تحصیلی کودک نیز تاثیر می گذارد و در برخی موارد، روابط کودک با دیگران را مختل می کند. اگر احساس می‌کنید که نافرمانی کودک شما در مدرسه یا خانه اخلالگر است.در این حالت کودک با اختلال سلوک شناسایی می‌شود زیرا اغلب علائم اختلال نافرمانی مقابله‌ای در اختلال سلوک نیز وجود دارد و همواره تشخیص اختلالی اولویت دارد که احتمالا با خطر بیشتری برای فرد و جامعه همراه است. برای تشخیص دادن اختلال نافرمانی مقابله جویانه درکودکان حداقل باید کودک چهارعلامت داشته باشد. این علائم باید حداقل در شش ماه رخ دهد و تأثیر منفی بر عملکرد اجتماعی، آموزشی یا شغلی داشته باشد. از آنجا که کودک مبتلا به اختلال نافرمانی مقابله‌جویانه در اجتناب از نبردهای قدرت مشکل دارد، کارهایی را که می‌خواهید فرزندتان انجام دهد اولویت‌بندی کنید. اگر به فرزندتان به خاطر رفتار نامناسب وقفه دادید، به خاطر اعتراض به این تصمیم و مشاجره با شما، وقفه را طولانی‌تر نکنید. در بچه‌های مبتلا به اختلال نافرمانی مقابله‌جویانه یا اصطلاحاً ODD، الگوی مداومی از رفتارهای ناسازگارانه، سرکش و خصمانه نسبت به افراد مسئول و صاحب اختیار وجود دارد که به طور جدی در عملکرد روزمره‌ٔ آنها تداخل ایجاد می‌کند.خانواده درمانی نوع خاصی از روان درمانی است که بر تغييرات در خانواده متمرکز است و روابط خانوادگی عامل موثری بر احساسات، رفتار و سلامت روانی هر عضو خانواده می داند. در این درمان به جای ملاقات با یک فرد، تمام یا بيشتر اعضای خانواده در روند درمان قرار می گيرند.این درمان به ایجاد تغییرات گسترده در خانواده کمک می کند و مهارت های برقراری ارتباط در خانواده را بهبود می بخشد. داشتن یک کودک با اختلال نافرمانی مقابله ای برای والدین بسیار چالش برانگیز است و حتی بر روابط بین والدین نیز تاثیر منفی دارد. از این رو خانواده ها نیز نیاز به یادگیری مهارت هایی در این زمینه دارند.شرایطی مانند اضطراب، افسردگی و رویدادهای عاطفی علائم مربوط به بیماری های گوارشی را بدتر می سازند، اما اینکه آیا این اختلالات باعث بروز بیماری های گوارشی می شوند یا خیر هنوز مشخص نشده است. رابطه مناسب فرزند شما با سایربزرگسالان مهم زندگیش ازجمله معلمان وافراد بزرگسال جامعه ازپی آمدهای مثبت درمان بموقع است. درمان بیماری می تواند به بازگرداندن اعتماد به نفس فرزند شما کمک کند و رابطه مثبت بین شما و کودکتان را بازسازی کند. • مشکلات پدر و مادر - کودکی که مورد سوء استفاده و یا بی توجهی واقع شده، نظم و انضباط خشن و یا متناقض به او تحمیل شده و یا عدم نظارت والدین را تجربه کرده باشد. • باعث مشکلات قابل توجهی در محل کار، مدرسه یا خانه می شود. مراقبت از خود و مراقبت از کودک مبتلا به این اختلال و کودکان دیگر خانواده می‌تواند سخت باشد.